Lubisz grać w gry? A może pasjonuje cię wirtualna rzeczywistość? W obu przypadkach masz do czynienia z aksonometrią. To trudne słowo, ale dziedzina którą opisuje, jest niezwykle przydatna w odwzorowywaniu trójwymiarowej przestrzeni w dwuwymiarowym świecie ekranów. Bez aksonometrii nie obędzie się żaden komputerowy program CAD czyli grafiki Inżynierskiej ani tworzenia multimediów i całych światów w wirtualnej rzeczywistości. W dzisiejszej lekcji pokażę Ci podstawy aksonometrii i opowiem, jak w oparciu o nią tworzyć obrazy trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie. Rysowanie to super sprawa, ale umiejętność nadawania rysunkom trzeciego wymiaru to już wyższy poziom. Taką umiejętność muszą posiadać twórcy gier komputerowych, czy architekci. Jeśli wiążesz swoją przyszłość z którymś z tych zawodów, albo chcesz swoimi rysunkami zrobić wrażenie na znajomych to poznaj z nami kilka technik, dzięki którym uzyskasz złudzenie trzech wymiarów na zwykłej kartce. Jak się do tego zabrać? Spójrz, z patyczków i kółek zbudowałam szkielet bryły. To sam szkielet, bo na nim dobrze widać wszystkie krawędzie, nawet te które w pełnej bryle byłyby niewidoczne. Zrobię stopklatkę a ty spróbuj ten szkielet narysować. Nie jest to takie proste, prawda? Jak sobie ułatwić zadanie? Pobawmy się w teatrzyk cieni. Spójrz na cień naszej budowli. Widać wyraźnie krawędzie. Wystarczyłoby teraz wziąć coś do pisania i rysować po liniach. Taki rysunek powstał przez rzucenie cienia na płaską powierzchnię. Na podobnej zasadzie powstają bardziej profesjonalne rysunki choć w ich przypadku nie używamy cienia a proces rzucania obrazu na kartkę zachodzi w głowie rysującego i wymaga opanowania pewnych technik których i Ciebie nauczę. Jednak właśnie dlatego takie rysunki nazywamy rzutami, a powierzchnię na którą obraz rzucamy - rzutnią. Pobawmy się jeszcze naszym cieniem. Kiedy obracam moją budowlę mogą powstać różne cienie. To wszystko różne rzuty tej samej figury. Może być ich nieskończenie wiele, jednak my zajmiemy się w tym filmie tylko jednym. Dokładnie takim. Przy takim ustawieniu, z cienia wyszedł nam sześciokąt, który nie wygląda jak bryła ale gdy tylne krawędzie narysujemy cieńszymi liniami, a przednie grubszymi to nasze złudzenie trzeciego wymiaru powróci. Podobnie możemy przedstawić pełną bryłę sześcian, w którym nie widzimy tylnych krawędzi. Jeśli dodatkowo pomalowalibyśmy ścianki tak by kolory naśladowały cień, i dodali jeszcze drugi sześcian, i trzeci to już zaczyna przypominać grę. W rysunkach technicznych liczy się jednak precyzja i zaznaczamy na nich nawet to co niewidoczne. Dlatego, kiedy chcemy być dokładni, na takich rysunkach zaznaczamy także niewidoczne krawędzie i robimy to za pomocą przerywanych linii które na technice nazywamy kreskowymi. Taki rodzaj rzutu nazywamy rzutem izometrycznym. Spójrzmy na przykład ilustracji pokoju wykonanej w rzucie izometrycznym. Większość elementów to przedmioty w kształcie prostopadłościanów. Jest tu też nasza kostka. Wiemy, że ściany w takim pokoju są do siebie pod kątem prostym. Podobnie tu czy tu, też mamy kąty proste. Jeśli jednak przestaniemy patrzeć na ten pokój jak na trójwymiarowy i zobaczymy w nim zwykłe linie na płaskiej powierzchni to zobaczymy, że są one względem siebie nie pod kątem 90 stopni a 120. I to właśnie tak ustawione linie i kąt 120° są kluczem do uzyskania takiego trójwymiarowego efektu. Inne linie są na tym rysunku równoległe do tych trzech dających złudzenie narożnika pokoju, i to zawsze od narysowania takich trzech linii będziemy zaczynać rysowanie w rzucie izometrycznym. No to zabieramy się za rysowanie. Przydadzą nam się: linijka, ekierka i kątomierz oraz dwa ołówki - twardy i miękki. Zaczynamy od trzech linii. Pierwszą rysujemy pionowo. Aby narysować drugą musimy użyć kątomierza. Odmierzamy kąt 120° i rysujemy. Tak samo robimy z drugiej strony naszej pionowej linii. Popatrz i wysil trochę wyobraźnię. Zarys naszego pokoju gotowy. A teraz uwaga wchodzimy na wyższy poziom profesjonalizmu. Dla inżynierów i matematyków taki naszkicowany pokój to układ współrzędnych, a linie to trzy osie opisujące trzy wymiary: głębokość, szerokość i wysokość. Jednak aby to naprawdę były osie musimy dorysować na ich końcach groty a także opisać je jak matematycy: jako oś X, Y i Z. Super! Gdzie umieścimy w tej iluzorycznej przestrzeni kostkę? W kącie? A może tu? Miejsce możesz wybrać dowolnie, ale uwierz mi na słowo, że najłatwiej zrobić taki rysunek stawiając kostkę o tu, jakby za ścianą. Nasza kostka to sześcian. Każda jego krawędź ma 3 cm. W rzucie izometrycznym krawędzie na rysunku rysujemy takiej samej długości jak krawędzie oryginału. Zaczynamy od tej krawędzi. Przenosimy ją na oś Z, odmierzając 3 cm od miejsca zetknięcia się trzech osi. Teraz ta. Rysujemy ją na osi Y, też odmierzając 3 cm. Teraz możemy pogrubić obie krawędzie miękkim ołówkiem. Kolejna krawędź znajdzie się mniej więcej tu. Musi być równoległa do osi Y potrzebna nam więc będzie ekierka. Przykładamy ją do osi Y, do niej linijkę i przesuwamy aż do miejsca gdzie kończy się pionowa krawędź. Rysujemy linię pomocniczą. Teraz tę krawędź rysujemy tu. Ta musi być równoległa do osi Z. Przykładamy ekierkę i linijkę przesuwamy i rysujemy. Poprawiamy miękkim ołówkiem i jedna ścianka naszej kostki gotowa. Teraz narysujemy te trzy krawędzie. Będą one równoległe do osi X. Pierwszą możemy narysować jako jej przedłużenie. Do następnych użyjemy techniki rysowania prostych równoległych. W pierwszej kolejności rysujemy linie pomocnicze. Dopiero po chwili odmierzamy odpowiednią długość, czyli po 3 cm. Pogrubiamy linie pomocnicze. Dwie ostatnie widoczne krawędzie rysujemy tu i tu. Podobnie jak wcześniej, używamy ekierki i linijki. Jeszcze tylko miękki ołówek i gotowe. Coś jeszcze? Tak, krawędzie niewidoczne. Rysujemy je tu, tu i tu linią kreskową. Rzut izometryczny gotowy. Rzutowanie aksonometryczne polega na przedstawieniu przedmiotu na płaszczyźnie z wykorzystaniem układu trzech osi. Wysokość, szerokość i głębokość przedmiotu przedstawione są na jednym rysunku równolegle odpowiednio do osi X, Y i Z. W rzutowaniu izometrycznym osie X, Y i Z są względem siebie ułożone pod kątem 120° a wymiary rysowanego przedmiotu nie ulegają skróceniu. Po tym filmie spojrzysz może na rzutowanie z innej perspektywy. My zachęcamy: jak najczęściej rzucaj okiem na pistacja.tv